कबिता
"शुद्दि हराएपछी"
बाजको जालमा
पत्तासाफ भएको ईमान्दारिता
लिंडे पुच्छर डोलाऊँदै
आफ्नै अस्तित्व बचाउन
शुद्धताको श्रिखण्ड धसेर
अहोरात्र
बिगत सम्झन्छन्।
तर,
बिगतको निर्णय
उसको मुखमा अड्किएको छ
सायद,
हतारको मुखलप्ज बनेर।
संक्रमित कालकै
शुन्य जस्तो,
पुच्छर पलाएको
जंगली बिषादी लाग्नसक्छ ।
के गर्नु?
समयले छलाङ् मारेपछी,
भुतकालका
भग्नावशेषलाई चक्कर लगाऊँदै
गुज्रिन्छ
भाग्य रेखाहरु।
नजर अन्दाजबाट
चुकेका
स्वप्नशिल सोचको
हृदयघात भएको छ।
त्यहि एक निर्णयबाट
शुद्धि हराएपछी,
भुत-प्रेत कराएपछी,
हुनसक्छ-
"यो शुरुकै खराबी संकेत हो"।
या
जीन्दगिको जीवन चक्र
जहाँ,
कुनै सबुत भेटिंदैन
छ त !
केवल
अभिसापहरु
न वारीको किनारा
न पारीको किनारा
नदी तर्ने
ठूलो आँट र बर्षे भेलहरु
जीवन लछार्न
शरिर पछार्न
टाढैबाट झम्टँदैछन्।
No comments:
Post a Comment